Laats gaf ik een presentatie over innovatieve technieken bij een VO school. Van te voren had ik afgestemd of het mogelijk was om op internet te komen, of er geluid was. En ja hoor, alles was er: in de hele school waren digiborden aanwezig dus het zou allemaal wel goed komen.
Bepakt en bezakt ging ik op weg. Reeds eerder teleurgesteld in de aanwezigheid van apparatuur toch nog maar zelf wat meegenomen. Eenmaal op de school gearriveerd bleek er in de ruimte een prachtig digibord te hangen met boxen, dus het kon niet beter.
Er moest wel nog toestemming komen van de ICT coördinator om mij toegang te geven tot het internet maar dan was ook alles prima.

De leraar die mij opwachtte was een vrolijke 30tiger. Hij begeleidde mij naar de computer die aangesloten was op het bord. ‘Ik hoop dat je snapt hoe het werkt, zei hij, want wij hebben de cursus nog niet gehad’.

Uitgedaagd door deze opmerking kon ik het niet laten om bij het begin van mijn verhaal aan 50 leerlingen en hun docenten te vragen wie er allemaal kon omgaan met het digibord. 10 leerlingen staken hun hand op. Op mijn vraag: wie er les wilde geven aan zijn docent, waren er nog steeds 5 handen zichtbaar.
Aan de docenten werd dus de mogelijkheid geboden om ‘gratis’ coaching te krijgen van ervaren leerlingen. Dit idee kun je vertalen naar een veel groter plaatje. Vaak is het zo dat leerlingen, pubers prima leermeesters zijn voor ouderen. Ze kunnen dat ook zijn voor docenten om ze wegwijs te maken in de nieuwe media. Het mes snijdt dan aan twee kanten: docenten hoeven niet op cursus, dat levert geldbesparing en tijd op. Verder heeft de docent altijd zijn coach bij de hand als hij er even niet uitkomt en dat is ook meegenomen. Voor de leerling levert het een beter contact op met zijn leraar en waarschijnlijk zal zijn zelfvertrouwen groeien. Beide groepen, zowel leerling als leraar ervaren dat hun rollen soms om kunnen draaien. Prettig om te merken dat je niet alles kunt weten en door moet blijven leren.

Het opzetten van dit soort uitwisselingsprojecten op scholen levert dus aan beide zijden winst. Nog even terug naar mijn presentatie: je zou denken dat de docenten direct aan de slag zijn gegaan met de vijf leerlingen….helaas, ze wachten toch liever op een echte cursus. Een gemiste kans!